Η κατάχρηση ουσιών επηρεάζει περίπου 25 εκατομμύρια Αμερικάνους. Περίπου 14% των Αμερικανών θα αναπτύξουν μια διαταραχή κατανάλωσης αλκοόλ και 7,5% θα αναπτύξουν μια άλλη διαταραχή κατάχρησης ναρκωτικών ουσιών κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
Διαταραχές Κατάχρησης Ουσιών / Εθισμοί
Τι είναι οι Εθισμοί και οι Διαταραχές Κατάχρησης Ουσιών;
Μια διαταραχή κατάχρησης ουσιών περιγράφει μια προβληματική συνήθεια κατάχρησης αλκοόλ ή άλλων ουσιών που οδηγεί σε εμφανή δυσφορία ή δυσλειτουργία στην καθημερινή ζωή. Ένα άτομο με αυτή τη διαταραχή θα συνεχίσει να κάνει χρήση ουσιών παρά τις συνέπειες.
Υπάρχουν 10 κατηγορίες φαρμάκων που μπορούν να οδηγήσουν σε διαταραχή κατάχρησης ουσιών:
- Αλκοόλ
- Καφεΐνη
- Κάνναβη (μαριχουάνα)
- Παραισθησιογόνα (LSD, έκσταση)
- Εισπνεόμενα
- Οπιοειδή (ηρωίνη)
- Ηρεμιστικά / υπνωτικά / αγχολυτικά (φάρμακα κατά του άγχους, βαρβιτουρικά, φάρμακα για τον ύπνο)
- Διεγερτικά (αμφεταμίνες, κοκαΐνη)
- Καπνός / νικοτίνη
- «Άλλα»
Πόσο συχνές είναι οι Διαταραχές Κατάχρησης Ουσιών;
Ενδείξεις και Συμπτώματα
Ένας εθισμός (ή διαταραχή κατάχρησης ουσιών) χαρακτηρίζεται από τα ακόλουθα:
- Ανεξέλεγκτη χρήση της ναρκωτικής ουσίας, που συνεπάγεται έντονη ενασχόληση με την απόκτηση και τη λήψη της ουσίας
- Συνεχή χρήση παρά τις επιβλαβείς συνέπειες
- Μια επιθυμία ή λαχτάρα για τις ουσίες
- Δυσκολία διακοπής της χρήσης ή διατήρησης νηφαλιότητας
Άτομα με διαταραχή κατάχρησης ουσιών μπορεί να κάνουν μεγαλύτερη χρήση μιας ουσίας ή αλκοόλ από αυτήν που αρχικά υπολόγιζαν, ή να ξοδέψουν περισσότερο χρόνο στο ποτό ή στη χρήση σε διάφορες περιστάσεις. Η συνεχιζόμενη κατάχρηση αλκοόλ ή ναρκωτικών ουσιών μπορεί να τους κάνει να παραμελήσουν τις οικιακές τους υποχρεώσεις, όπως και τις επαγγελματικές ή σχολικές ή άλλες υποχρεώσεις – και / ή να εγκαταλείψουν τις ψυχαγωγικές δραστηριότητες που απολάμβαναν προηγουμένως. Μπορούν να συνεχίσουν να κάνουν χρήση ακόμη και όταν αυτή επηρεάζει αρνητικά την ψυχική ή σωματική τους υγεία ή γίνεται πηγή σύγκρουσης στις σχέσεις τους. Μπορεί να συνεχίσουν την κατάχρηση αλκοόλ ή ουσιών κατά την οδήγηση ή σε επικίνδυνες καταστάσεις. Μπορεί να χρειαστεί να αυξήσουν την ποσότητα αλκοόλ ή ναρκωτικών που καταναλώνουν για να επιτύχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Και τέλος, μπορεί να παρουσιάσουν οδυνηρά συμπτώματα στέρησης, όπως ναυτία, άγχος, τρέμουλο στα χέρια, ευερεθιστότητα, κόπωση ή επιληπτικές κρίσεις (προκαλούμενες από αλκοόλ) όταν σταματούν τη χρήση.
Στον εθισμό, ο εγκέφαλος του ατόμου ευαισθητοποιείται σε ερεθίσματα του περιβάλλοντος και σε συναισθηματικές καταστάσεις – όπως το άγχος – που έχουν ταυτιστεί με τη χρήση. Ως αποτέλεσμα, η ανάγκη ή η επιθυμία να ξαναρχίσει τη χρήση γίνεται επιτακτική.
Η υποτροπή είναι συχνή στον εθισμό. Εάν συμβεί αυτό, θα πρέπει να αξιολογηθεί η κατάσταση του ασθενή για να προσδιοριστεί το καταλληλότερο επίπεδο φροντίδας. Με συνεχή προσπάθεια, οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να ελπίζουν σε αποχή από έναν εθισμό.
Διάγνωση
Εάν διαγνωστεί διαταραχή κατάχρησης ουσιών, ταξινομείται ως «ήπια», «μέτρια» ή «σοβαρή». Ο όρος «εθισμός» δεν θεωρείται διαγνωστικός όρος όπως ο πιο ουδέτερος όρος «διαταραχή κατάχρησης ουσιών». Ωστόσο, οι κλινικοί γιατροί συνήθως χρησιμοποιούν τον όρο «εθισμός», ιδίως όταν μια διαταραχή κατάχρησης ουσιών θεωρείται «σοβαρή». Η λέξη «εξάρτηση» έχει επίσης χρησιμοποιηθεί για να δηλώνει το ίδιο πράγμα με τον εθισμό. Ο όρος «κατάχρηση» χρησιμοποιείται για να αναφέρεται σε ένα πρότυπο χρήσης ναρκωτικών ουσιών που θεωρείται λιγότερο σοβαρό από την εξάρτηση ή τον εθισμό.
Προς το παρόν, τα τυχερά παιχνίδια αναγνωρίζονται ως η μόνη μη σχετιζόμενη με ουσίες διαταραχή που, όταν είναι σοβαρή, μπορεί να θεωρηθεί εθισμός. Η σεξουαλική συμπεριφορά (συμπεριλαμβανομένης της πορνογραφίας), η χρήση του Διαδικτύου και άλλες πιθανές συμπεριφορές που μοιάζουν «εθιστικές» μπορεί τελικά να ταξινομηθούν ως εθισμός (ή, τεχνικά, ως διαταραχή που δεν σχετίζεται με τη χρήση ουσιών) σύμφωνα με υο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών (DSM) που χρησιμοποιείται από επαγγελματίες ψυχικής υγείας στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Θεραπεία
Η αποτοξίνωση είναι συχνά το πρώτο βήμα στη θεραπεία. Η αποτοξίνωση είναι η ασφαλής απαλλαγή του σώματος από τις ουσίες που καταναλώνονταν. Πρόκειται για ιατρική διαδικασία που μπορεί να απαιτήσει νοσηλεία ή να πραγματοποιηθεί σε εξωτερικές εγκαταστάσεις, ανάλογα με τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων.
Μετά την αποτοξίνωση, πολλά άτομα θα επωφεληθούν από την αποκατάσταση που αποτελεί μέρος της νοσηλείας, η οποία μπορεί να διαρκέσει έως 4 εβδομάδες ή και περισσότερο. Εναλλακτικές λύσεις για την αποκατάσταση εξωτερικών ασθενών είναι η μερική νοσηλεία ή εντατικά προγράμματα στα οποία ο ασθενής συμμετέχει για 4 έως 6 εβδομάδες ή και περισσότερο.
Υπάρχουν πολλά φάρμακα που έχουν εγκριθεί για τη θεραπεία του εθισμού. Συνιστάται η συμβουλή ψυχιάτρου ειδικευμένου στους εθισμούς ή άλλου γιατρού με γνώσεις σχετικά με τη θεραπεία του εθισμού.
Οι περισσότεροι γιατροί και τα θεραπευτικά προγράμματα ενθαρρύνουν επίσης τον ασθενή να συμμετέχει σε ένα κατάλληλο πρόγραμμα 12 βημάτων, όπως είναι οι Ανώνυμοι Αλκοολικοί, Ανώνυμοι Ναρκομανείς, Ανώνυμοι Χρήστες Κοκαΐνης κ.λπ.
Συνοδές Διαταραχές
Ένα άτομο που έχει εθισμό στο αλκοόλ ή τα ναρκωτικά και παράλληλα εμφανίζει κάποια ψυχική νόσο, λέγεται ότι έχει διπλή διάγνωση ή συννοσηρότητα. Για να επιτύχει πλήρη αποκατάσταση, το άτομο χρειάζεται θεραπεία τόσο για την κατάχρηση ουσιών όσο και για τις ψυχικές διαταραχές.
